Демалыс уақыты келіп жетті! Жарас оларды көптен күткен еді. Ол жеткілікті ұйықтап, хоббиіне көп уақыт бөлуді армандады.

Үлкен қызығушылықпен ол кішігірім қайық жасай бастады. Оған тіпті әкесінің шеберханасына құрал-саймандар алуға кіруге рұқсат етілді.

Жарастың желкенді қайығы дайын болғаннан кейін, бала оны қызыл және көк түспен бояп, барлық үш бағанға ақ желкенді іліп қойды.

Мақтанышпен ол желкенді қайықпен жағаға шығып, оны суға жіберді.

Жарас бір топ баланың оған қалай жақындағанын байқамай қалды.

"Сен бұл затты өзің құрастырдың ба? Біз оны жай ғана ойнауға аламыз."

Жарас ештеңеге жауап беріп үлгермеді - бір қатты соққыдан ол қамысқа құлап кетті. Ол шыға бергенде, банда оның желкенін алып, көзден ғайып болды.
Үйге бара жатып, бала қатты жылағысы келді.

Апталар өте берді. Бірде дүкен витринасында Жарас желкенді кемені көрді.
"Әке, бұл менің қайығым!"
"Сен бүған сенімдісің бе?" - деп сұрады әкесі.
"Йә, мен сенімдімін. Қара, қайықтың ұшында менің таңбам бар!"

Жарас дүкен сатушысына жүгіріп келді: «Бұл сіздің желкен кемеңіз емес, бұл менікі".
Жарастың әкесі таңданған әйелге бәрін түсіндірді.

"Мен бұл қайықты балалардан сатып алдым. Қаласаң келісейік, мен желкенді өзім сатып алған бағамен сатамын".

Жарас келісіп, өзі жасаған желкенді қайық үшін төледі. < br/> "Менің кішкентай желкенім, енді сен маған екі рет тиесілі болдың. Бірінші рет сені жасадым, ал екінші рет сені сатып алдым”.

" Сен де Құдайға екі рет тиесілісің бе?", - деп сұрады әкесі. < br/> "Неге екі рет?" < br/> "Мхм, Құдай адамды жаратты, бірақ содан кейін адам Құдайдан бас тартып, күнә жасады. Сол себепті, Иса айқышта біз Құдайға қайта тиесілі болуымыз үшін Өз өмірін құрбан етіп, құн төледі ".

" Құдайға екі рет тиесілі екенімді қайдан білуге болады?"